Θεέ μου και Κύριέ του κόσμου, Συ ο αγαθότατος πατέρας των ανθρώπων· συ που είσαι άναρχος και αιώνιος και αναλλοίωτος και αμετάβλητος· συ που η ουσία Σου και το μέγεθός Σου και η αγαθότητά Σου η άπειρη δεν χωρεί στον μικρό και περιορισμένο νού μας· συ που είσαι η πλουσιώτατη πηγή και η απερίγραπτη άβυσσος της δύναμης και της σοφίας· σ’ ευχαριστώ και σε δοξάζω που είδες με συμπάθεια και αγάπη κι’ εμένα το μικρό και αδύνατο και αμαρτωλό. Σ’ ευχαριστώ που με λύτρωσες από σκέψεις και πράξεις κακές, μοχθηρές και μάταιες και με έσωσες από τις πολλές και διάφορες παγίδες του διαβόλου, που είναι ο άρχοντας του σκότους και της πλάνης. Σ’ ευχαριστώ, Κύριε, και σε δοξολογώ γιατί έδειξες με θαυμαστό τρόπο την αγάπη Σου σε μένα και έγινες ο φιλανθρωπότατος τροφοδότης μου σε όλες τις περιπτώσεις, και κυβερνήτης, και φύλακας, και προστάτης, και καταφύγιο, και σωτήρας, και κηδεμόνας της ψυχής και του σώματός μου. Σ' ευχαριστώ, που, παρ’ όλη την απροσεξία και την αμέλειά μου, με αρπάζεις και με γλυτώνεις από το κακό, όπως η μητέρα το μικρός της παιδί. Σ' ευχαριστώ και σε δοξολογώ που βάζεις μέσα μου θέληση μετανοίας για τις αμαρτίες μου και μου χαρίζεις μύριες ευκαιρίες για να επιστρέφω σε σένα. Σ’ ευχαριστώ και σε δοξολογώ που με δυναμώνεις στις ώρες της αδυναμίας και δεν μ’ αφίνεις να πέσω, αλλά απλώνεις το παντοδύναμο χέρι Σου και με σηκώνεις και με φέρνεις κοντά Σου.
Τι να ανταποδώσω, πανάγαθε Θεέ μου, για όλες τις ευεργεσίες που μου έκανες και εξακολουθείς να μου κάνεις; Ποιές ευχαριστίες να σού πω; Γι’ αυτό σαν το γλυκόλαλο αηδόνι θα σε υμνώ και θα σε δοξολογώ. Καί όλες τις μέρες της ζωής μου θα ευλογώ το άγιο όνομά Σου, δημιουργέ και ευεργέτη και προστάτη μου άγρυπνε, μολονότι δεν είμαι άξιος να μιλώ μαζί Σου στις προσευχές. Η δική Σου όμως αγάπη για μένα και η μακροθυμία Σου μου δίνει το θάρρος να σού μιλώ, να σ’ ευχαριστώ και να σε δοξολογώ. Καί θα το κάνω πάντοτε, γιατί μου κάνει πολύ καλό.
Μέγας Βασίλειος
