Δέξου, δέσποτα, την προσευχή του δούλου Σου στο υπερουράνιο και νοερό θυσιαστήριο της άνω Μητροπόλεως Ιερουσαλήμ. Εσύ, Λόγε Θεού, που βρίσκεσαι όλος μέσα στον Πατέρα Σου· Εσύ που συγκρατείς τα πάντα και διά του οποίου η κτίση από το μηδέν ήρθε στην ύπαρξη· Εσύ που γεννήθηκες πριν απ’ όλους τους αιώνες, που έχεις μέσα Σου όλον τον Πατέρα και που το Άγιο Πνεύμα - «το εκ του Πατρός εκπορευόμενον»- επαναπαύεται σε Σένα·
Εσύ που δημιούργησες των αγγέλων τα τάγματα, των υδάτων τη φύση ,το φως και το σκοτάδι, τον ήλιο, το φεγγάρι και τ’ άστρα τ’ ουρανού, τα επουράνια ,τα επίγεια και τα καταχθόνια· Εσύ που στη χούφτα Σου κρατάς το σύμπαν, (ποιός, Κύριε, δεν σε τρέμει,
έκτος κι’ αν είναι ολόκληρος θαμμένος στα πάθη, σαν εμένα, το κατακάθι της δυσωδίας;)·
Εσύ που έπλασες τα πνεύματα απ’ το τίποτε κι’ απ’ αυτό επίσης την ύλη, που «όσα ηθέλησας εποίησας εν τω ουρανώ και εν τη γη, εν ταίς θαλάσσαις και εν πάσαις ταίς αβύσσοις», Εσύ, παντοδύναμε, δέξου τη δέησή μου, για να κοιμηθώ και να υπνώσω «εν ειρήνη επί το αυτό... ότι συ Κύριε κατά μόνας επ’ ελπίδι κατώκησας με»...
Άγιος Νήφων ο Κωνσταντιάνης
