Παράλαβε με, Κύριε, εις την Βασιλείαν σου! Παράλαβε με Ιησού μου, αυτού οπού είσαι Εσύ η αγάπη μου και το φως μου το γλυκύτατον! Ναί, γλυκύτατε Ιησού μου, παράλαβε με τώρα - τώρα, Κύριέ μου, παράλαβε με, διότι από την ώραν, οπού εγεύθηκα μερικώς και αρρήτως την άρρητον τρυφήν και χριστότητά Σου του Χριστού μου και Θεού μου, δεν υποφέρνω πλέον τον χωρισμόν Σου! Δεν υποφέρνω την απουσίαν Σου. Καίομαι και ανάπτω από την άσβεστον φλόγα της γλυκυτάτης Σου αγάπης!
Όταν σε ενθυμούμαι, φλογίζομαι από την δίψαν Σου! Όταν Σε μελετώ, ολιγοθυμώ διά την υστέρησίν Σου και ατονώ διά τον χωρισμόν Σου!
Ανωνύμου ησυχαστού 1851.